Boerderij: ‘De cynische logica van de (eier)markt’

Twee berichten in dezelfde krant: fipronil-schade geschat op € 65-€ 75 miljoen. En: de eierprijs schiet omhoog.

 

Het is de cynische werkelijkheid van de markt in een notendop. De een z’n dood is de ander z’n brood.

Toen na Nederland andere Europese landen overschakelden op een verbod op de legbatterij, schoten de prijzen van (Nederlandse) scharreleieren omhoog. Een paar jaar later spon ‘onze’ eiersector garen bij de vogelgriepcrisis in de Verenigde Staten.

Wie fipronil niet gebruikte, heeft nu wind mee

Nu is het omgekeerd. Een groot deel van de Nederlandse eierbranche zucht onder de fipronil-crisis. Een schadepost van tientallen miljoenen – overigens door de Wageningen UR geschat op basis van prijzen van afgelopen zomer. Maar wie – door wijsheid of puur geluk – het spul niet gebruikt heeft, heeft de wind mee. Die winst vloeit deels de grens over.

Varkenspestcrisis

Twintig jaar geleden gebeurde precies hetzelfde tijdens de varkenspestcrisis. En ook nu is er een roep om steun van de overheid. Zoals hier, in het Boerderij-commentaar, eerder betoogd: ook al geldt in principe het ondernemersrisico, er zijn argumenten voor ondersteuning. Zo is het gevolg van fipronil-gebruik dermate ingrijpend, onvoorzienbaar en maatschappelijk ontwrichtend dat er wel iets gedaan mag worden.

Maar wie dat betoogt, zou tegelijk moeten pleiten voor een heffing op de hoge prijzen die de niet-getroffenen nu beuren. Dat zou redelijk zijn. Grote vraag: hoe organiseer je zoiets? Een onmogelijke opgave.