Boerderij: Meer pikkerij bij kalkoenen met hele snavels

PLUIMVEEHOUDERIJ
Duiven – Wanneer snavelbehandeling bij kalkoenen achterwege blijft, komen verenpikkerij en kannibalisme meer voor dan wanneer de dieren een behandeling ondergaan waardoor het snavelpuntje afbrokkelt. Als de leefomgeving van onbehandelde kalkoenen wordt verrijkt met afleidingsmateriaal heeft dat een gunstig effect op verenpikkerij en kannibalisme, maar ook dan komt het vaker voor dan bij kalkoenen waarvan de snavels wel worden behandeld. Dit blijkt uit onderzoek van Moorgut Kartzfehn, een grote Duitse producent van kalkoen-eendagskuikens, in Bösel/Kartzfehn, in de Duitse deelstaat Nedersaksen.
 
Dr. Henrike Glawatz, hoofd van de onderzoeksafdeling van Kartzfehn, vertelde hier dinsdag over tijdens de gezamenlijke vergadering van de LTO/NOP-kring kalkoenenhouders en BAV, de producentenorganisatie van Nederlandse kalkoenenhouders.

In drie proeven met kalkoenhanen in daglichtstallen kwamen pikkerij en kannibalisme bij onbehandelde dieren 1,8, 2,2 en 2,8 keer zo vaak voor als bij hanen die wel een snavelbehandeling hadden ondergaan. Wanneer die hanen afleidingsmateriaal werd aangeboden dan kwamen pikkerij en kannibalisme 1,3, 1,4 en 2,0 keer zo vaak voor als bij de dieren waarvan de snavels wel waren behandeld.

De verrijkingen liepen uiteen van speeltjes (plastic flessen, ballonnen, strotouwtjes, CD's, oude kledingstukken e.d.) tot producten om op te pikken zodat de snavels minder scherp worden (stenen, pikblokken), eetbaar afleidingsmateriaal (hooikorven, strobalen) en springtafels en zitstokken. De effectiviteit van deze verrijkingen liep uiteen. De van nature erg nieuwsgierige kalkoenen blijken hun interesse in de verrijkingen snel te verliezen. Ook reageren koppels verschillend op de verrijkingen. Glawatz adviseerde de dieren elke week iets nieuws aan te bieden.
Kartzfehn doet al vijf jaar onderzoek naar houderij van kalkoenen zonder snavelbehandeling, in aanloop tot een verbod op snavelbehandeling in 2018. De methode van snavelbehandelen die al jaren wordt toegepast bij kalkoenen, met infrarood, is volgens Glawatz een diervriendelijke methode.

Kartzfehn heeft ook bezettingsproeven gedaan met onbehandelde kalkoenen. Daaruit bleek dat bij een bezetting van 40 kilo per vierkante meter meer uitval was dan bij 58 kilo per vierkante meter. Volgens Glawatz vechten de dieren meer met elkaar naarmate ze meer ruimte hebben.
door HANS BIJLEVELD 17 jun 2015