Pluimveehouderij: 'Blokkade bedrijf is psychologische kwelling'

Tijdens de MKZ crisis was hun bedrijf geblokkeerd omdat ze in de 10 kilometer zone zaten. In 2003 werd hun bedrijf wederom geblokkeerd en werden de hennen geruimd omdat hun buurman vogelgriep had. Sinds eind juli tot maandag 13 november was hun bedrijf vier maanden door de NVWA geblokkeerd omdat er fipronil in de eieren werd gevonden. „De overheid weet niet wat ze een boer aandoen met een blokkade”, zegt Marja de Vries. „Zonder slaaptabletten kunnen we ’s nachts niet slapen omdat je constant loopt te piekeren.”

„De overheid weet niet wat ze een boer aandoen met een blokkade. Zonder slaaptabletten kunnen we ’s nachts niet slapen omdat je constant loopt te piekeren.”

„Afgelopen maandag 13 november liepen de tranen over mijn wangen, toen de NVWA belde dat stal 2 ook vrijgegeven is”, vertelt Marja. Uit de NVWA monsters bleek dat het fipronilgehalte in de eieren onder de 0,01 lag. De familie De Vries laat nu iedere dag vier keer tien eieren uit elke stal bemonsteren. „Wanneer de eieren onder de 0,005 komen, kunnen we ze eindelijk weer leveren aan onze eierhandelaar”, vertelt Marja. „Gek eigenlijk dat je zo blij bent terwijl je nog steeds geen eieren mag leveren. Dat  komt denk ik omdat de blokkade opgeheven is. Nu zijn we in elk geval weer zelf de baas en niet langer de NVWA.”

Half miljoen schade

Eind oktober, ruim tweeënhalve week geleden, werd stal 1 vrijgegeven door de NVWA. De eieren uit die stal haalt hun eierhandelaar nog niet op. „Uit één monster kwam een waarde van 0,0067. We zijn nog niet onder de 0,005 geweest”, vertelt Wim.

De familie houdt 18.500 biologische hennen in twee stallen en ruimde al een miljoen eieren. „Aanstaande vrijdag 17 november gaan we weer een half miljoen eieren ruimen. Ik hoop dat dit de laatste eieren zijn die we moeten ruimen”, zegt Wim. „Al met al kost de fipronilaffaire ons kleine bedrijf nu al 525.000 euro. We hebben sinds 6 juli geen eiergeld meer ontvangen.”

Hun hennen waren eind juli 34 à 35 weken oud en zijn nu 53 weken oud. „We hebben nu een langere periode kosten gemaakt dan dat we eiergeld hebben ontvangen.” De familie liet 4 maart de stallen door Chickfriend behandelen tegen bloedluizen en ontving 6 maart de hennen.

De helft goedkoper voer

„Als het aan mij had gelegen, waren we weken geleden op scharrelhennen over gegaan. Dat voer is namelijk de helft goedkoper. Maar nu ben ik toch blij dat Wim voet bij stuk hield”, zegt Marja. „Wij betalen 46 à 47 euro voor het voer. Scharrelvoer kost 22 à 23 euro per ton. Ik vraag me alleen af of de prijzen voor scharreleieren 12 cent blijven. Ik denk dat ze op termijn gaan zakken. Daarom wilde ik perse biologisch blijven”, legt Wim uit.

Hij is blij dat ze hun hennen niet geruimd hebben. „Mede vanwege ons geloof konden we het niet over ons hart verkrijgen om gezonde hennen te ruimen. Hier staan we nog steeds voor 100 procent achter.”

‘Zwaar overtrokken’

De Vries vindt de door de overheid genomen maatregelen allemaal zwaar overtrokken. „De gemeten fipronil waardes in onze eieren zijn totaal niet schadelijk voor consumenten. Wij eten elke dag twee tot vier eieren van onze eigen kippen en zijn hier nog nooit ziek van geworden. De genomen maatregelen zijn zwaar overdreven. En wie zijn de dupe? De boeren”, stelt Wim.

„De genomen maatregelen zijn zwaar overdreven. En wie zijn de dupe? De boeren.”

Hij snapt ook niet waarom voor mest dezelfde waardes gelden als voor eieren. „Ik eet nooit mest jij wel? Als je 10 ton fipronil besmette kippenmest op een hectare gooit, ligt er 0,1 gram fipronil op een hectare. Dat is vrijwel niets. De NVWA heeft fouten gemaakt in deze zaak. In plaats van soepelere eisen te stellen voor mest, blijft de NVWA halsstarrig vasthouden aan deze strenge waarden. Dat snap ik niet.”

Blij met hulp

De Vries is wel blij met de hulp van familie, vrienden, kennissen en onbekenden. „Vanuit het initiatief ‘Boenen bij de boeren’ zijn er al twee zaterdagen vrijwilligers bij ons geweest die ons hebben geholpen met verwijderen van mest uit de stal. Die vrijwilligers kwamen onder meer uit Brabant en het Achterhoekse Zelhem. Voor zulke mensen heb ik wel respect”, zegt Wim. Hij hoopt net als zijn vrouw Marja dat ze binnenkort weer eieren mogen leveren, zodat alles weer normaal zijn gangetje gaat op het biologische leghennenbedrijf. „We zijn er helemaal klaar mee.”