Boerderij: Franse pluimveesector moet miljarden investeren

De Franse kippenindustrie staat voor zware uitdagingen die volgens een nieuwe branche-organisatie miljarden gaan kosten.

De Franse kip- en eiproducenten zullen de komende 5 jaar zeker € 2,7 miljard moeten investeren om de binnenlandse markt te heroveren en de consumentenvraag bij te houden. Een groot deel daarvan is nodig voor het vervangen van verrijkte kooien door scharrel- of vrije uitloopsystemen om zo te voldoen aan de eis om over een paar jaar alleen nog eieren van die herkomst te leveren. Daarnaast moeten echter ook nieuwe, moderne verwerkers voor kip komen, die kunnen voldoen aan de nog altijd groeiende vraag vanuit de horeca, inclusief fast food, naar specifieke producten.

Dit overzicht komt van Anvol, een in september vorig jaar door de overheid erkende branche-organisatie – zeg maar schap – voor de Franse pluimveesector. Anvol overkoepelt 20 organisaties die alle schakels in de keten vertegenwoordigen, van het kuiken tot en met de distributie. Het nieuwe schap realiseert zich terdege dat het een zware taak voor de boeg heeft. De grote winkeliers willen, onder druk van de consument, al binnen enkele jaren geen kooi-ei meer verkopen en bij kip neemt de vraag toe, maar pikken buitenlandse leveranciers die groei in.

Fransen exporteren minder en importeren meer pluimveevlees
Frankrijk heeft al sinds 2014 een tekort op de handelsbalans voor kip, een situatie die vorig jaar verder is verslechterd. Volgens de agrarische infodienst Agreste is in 2018 582.000 ton kip en daarvan gemaakte producten uit het buitenland aangevoerd, dat was 4% meer dan een jaar eerder. De export nam daarentegen met 2,4% af naar 387.000 ton, wat resulteert in een tekort op de handelsbalans van bijna 200.000 ton. Agreste berekent daarbij dat dat tekort in geld uitgedrukt tot € 476 miljoen is opgelopen.

Een belangrijke reden voor de gestage verslechtering van de export is het grotendeels wegvallen van de export van diepvrieskip naar het Midden-Oosten. Vorig jaar ging bijvoorbeeld 41.000 ton minder kip en kipproducten die richting uit dan in 2017. Weliswaar namen België, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk samen 31.600 ton meer af, maar dat was niet voldoende om het verlies in het Midden-Oosten te compenseren. Aan de andere kant voert vooral Polen, en daarnaast ook België en Spanje, meer kip naar de Franse markt aan terwijl ook de invoer uit Thailand de laatste tijd weer toeneemt. Volgens Anvol gaat veel van die aanvoer naar kipverwerkende bedrijven en de horeca die beide minder op de herkomst letten dan de consument.

Consumptie kipproducten neemt in Frankrijk toe
De Fransen hebben vorig jaar wel 2,4% meer kip en dergelijke gekocht, maar dat komt volstrekt niet ten goede aan de binnenlandse producenten, concludeert voorzitter Jean-Michel Schaeffer van Anvol. “We zullen de hele sector moeten moderniseren, willen we die buitenlandse concurrentie het hoofd kunnen bieden. We hadden onze hoop gevestigd op de grote investeringsplannen van de regering, maar wat dat betreft zijn we van een koude kermis thuis gekomen. Dat betekent dat het eigenlijk helemaal op de sector zelf aankomt, maar dan gaat het natuurlijk wel allemaal veel langzamer. We zijn nu afhankelijk van private investeringen en van steunprogramma’s die al beschikbaar zijn, zoals voor de aanpassing en modernisering van boerenbedrijven.”

In de eiersector zijn de problemen identiek, denkt Ansol. Vorig jaar was voor het eerst meer dan de helft van de in supermarkten verkochte eieren afkomstig van ‘alternatieve systemen’, zeg maar scharrel, vrije uitloop of bio. Vooral het laatste segment groeit snel, vorig jaar met ruim 12%.

Bestaande eierbedrijven ombouwen om aan die vraag te voldoen, is een kostbare zaak, benadrukt het pluimveeschap. Het wijst daarbij onder meer op het eigen label ‘Œufs de France’ dat is ingevoerd na het finoprilschandaal, dat Franse bedrijven overigens niet heeft getroffen. “Zo’n logo geaccepteerd krijgen, kost tijd en geld. En dat in een sector die toch al te kampen heeft met een veelheid aan externe druk van organisaties voor dierenwelzijn, grote supermarkten en de consument”, verwoordt Schaeffer.