Boerderij: Vlog: ‘Een perfect ei heeft een oranje dooier’

Een telefoontje van de eierhandel voelt een beetje alsof onze eieren worden afgewaardeerd.

 

“Wat doe jij nou?”, vraagt Johan verbaasd. We draaien samen eieren in de scharrelstal. Er is een ei stuk gegaan en ik maak er een foto van. Ik ben getroffen door de schoonheid van het kapotte ei. Tussen de schaaldelen glanst een prachtige, oranje dooier. Het dikwit eromheen verraadt dat het een kakelvers ei is. Na verloop van jaren begrijp ik Duitsers steeds beter: een perfect ei heeft een oranje dooier. Zelfs van dit gebroken ei kan ik genieten.

Geen Vlog-voer meer bestellen

De kippen doen het goed, het legpercentage geeft geen reden tot klagen. Het eigewicht mocht wat hoger, maar de warme zomer is deels reden van het iets lagere eigewicht. Toch komt het telefoontje van de eierhandelaar onverwacht.

“Wanneer moeten jullie weer voer bestellen?” “Deze week”, antwoordt Johan. “Dan hoef je geen Vlog-voer meer te bestellen. En ook geen extra kleurstof voor donkere dooier toe te voegen”, zegt onze contactpersoon. “Jullie eieren gaan niet meer in de doosjes, maar naar de brekerij.”

De timing van dat telefoontje is perfect. We moeten binnen twee dagen voer bestellen, dus binnen een week kunnen de eieren probleemloos de brekerij in. En de Vlog-controle kunnen we nog afzeggen. Dat scheelt controlekosten. En tóch … toch voelt het niet goed.

Vooral Vlog een uitdaging

Voor we deze koppel zouden opzetten, is uitgebreid overlegd aan welke eisen we moeten voldoen. IKB, KAT én Vlog. Vooral Vlog was een uitdaging. Daarvoor moest in de opfok al non-gmo voer gevoerd worden. En dat moest aangetoond worden via voerbonnen en andere documenten. Daarnaast moest op ons bedrijf de silo worden gereinigd en een voermonster worden genomen dat gecontroleerd werd op residuen. Alles volgens Duitse pünktlichkeit.

Als je dan aan alle eisen voldoet, verwacht je dat je de hele koppel volgens deze richtlijnen blijft produceren. Zo’n telefoontje van de eierhandel voelt toch een beetje alsof je eieren worden afgewaardeerd. Financieel maakt het geen verschil, maar emotioneel doet het wel wat met me.

Voortaan maak ik alleen nog foto’s van de buitenkant van deze eieren, want ik zal het eerlijk bekennen: voor een gele dooier loop ik niet warm.