Boerderij: ‘Oorlog Oekraïne trekt ook economisch diepe sporen’

Redactie

Jan Vullings

hoofdredacteur

Toch alweer bijna drie weken geleden, en het voelt nog als een boze droom. De werkelijkheid echter is bruut. Vladimir Poetin wil Oekraïne. De oorlogstaferelen zijn hartverscheurend. Het geweld overtreft elke verwachting. Miljoenen mensen zijn op de vlucht.

Poetin zet niet alleen Oekraïne op zijn kop, maar de hele wereld. De invasie in Oekraïne trekt diepe sporen in de internationale verhoudingen; politiek én economisch.

De energieprijzen slaan alle records. Niemand durft nog een dagkoers voor gas af te geven. Olie concurreert welhaast met goud in waarde. Ook de prijzen voor tarwe schieten omhoog. Oekraïne, Rusland en diens bondgenoot Belarus vervullen een sleutelrol in de wereldvoedselvoorziening. De export vanuit Oekraïne ligt stil; tegen Rusland loopt een boycot. De impact strekt zich uit naar seizoen 2022-‘23. De noteringen op de termijnmarkten zijn op hol geslagen.

Hoge voerprijzen

De oorlog slokt alle energie op. Er is geen mankracht, geen diesel voor voorjaarswerk. Ook is er minder kunstmest. Een tekort aan granen op de wereldmarkt dreigt, met hoge prijzen tot gevolg. De vraag is hoe Australië, India, China en Egypte op deze nieuwe situatie inspelen.

Hoe dan ook, pluimveehouders moeten zich opmaken voor hogere voerprijzen over een langere periode. Mogelijk dat de opbrengstprijzen dit kunnen opvangen. Oekraïne is ook een grote speler in pluimveevlees én eieren. De integraties worstelen met aan- en afvoer, en kondigen aan zich nu vooral op de binnenlandse voedselvoorziening te richten.

Reken er niet al te veel op, waarschuwt Rabobank pluimveehouders in een update. De doorbelasting aan de consument is lastig. De concurrentie in de retail is enorm. Met andere woorden: andere schakels in de keten zullen deze kosten moeten opvangen.

Kijken naar voedselzekerheid EU

In deze nieuwe wereldorde is het goed om ons ook te herbezinnen op het Europese landbouwbeleid. Voedselzekerheid moet weer een rol gaan spelen. Alle goede bedoelingen in het Brusselse beleid met Farm to Fork en Green Deal ten spijt, Europa moet zich minder afhankelijk van derden opstellen. Het betekent geenszins dat klimaatdoelen opzijgeschoven hoeven te worden. Maar efficiëntie in productie is helemaal geen vies woord.